In gesprek met beheerder Nic van Tricht
We zijn er trots op dat we bijna dagelijks de kerk kunnen openstellen voor bezoekers, en dat we evenementen en bruiloften mogen verzorgen. Maar wie zorgt er eigenlijk voor dat dit prachtige kerkgebouw goed wordt onderhouden, de vrijwilligers worden geregeld en wie is de contactpersoon als je de kerk een middag wilt huren? Sinds april is dit onze beheerder Nic van Tricht. In dit interview stelt hij zich aan u voor en komt u te weten hoe een geschiedenis in orgelonderhoud, personeelsbeheer en beeldhouwen samen kunnen gaan in een voor hem nieuwe rol.
Leuk dat je nu bij de Sint-Joriskerk werkt, Nic! Kun je iets meer over jezelf vertellen?
“Ik ben geboren en getogen in Zeist, maar mijn vrouw komt uit Amersfoort. Ik sta op het punt om opa te worden, wat een bijzondere stap is na mijn eigen vier kinderen. Er is een nieuwe generatie die zich meldt! Maar daarnaast ben ik ook kunstenaar en sinds kort de beheerder van de Sint-Joriskerk.
Vanuit school ben ik eerst bij Orgelpijpenmakerij Jac. Stinkens gestart. Wij leverden wereldwijd aan orgelbouwers. Ik heb daar alle facetten doorlopen en kon in 2008 directeur worden. Toch heb ik toen besloten iets heel anders te gaan doen. Met mijn horecadiploma’s inmiddels op zak koos ik ervoor om drie jaar te investeren in een pannenkoekenrij die alleen bezorgde. In 2011 merkte ik dat het door de crisis niet zo was aangeslagen als ik had gehoopt. Via familie ben ik in de betonrestauratie terecht gekomen, eerst als ZZP-er. Daarna in het bedrijf gestapt en leidde als directeur 2 bedrijven. Dat heb ik gedaan tot 2022, en moest toen door omstandigheden deze baan beëindigen.
Dit was rond de kerst vorig jaar. Ik wist dat ik iets anders wilde, niet meer de pure commercie, maar wat wel heel veel voldoening zou geven. Toen ik deze functie voorbij zag komen vielen er veel dingen voor mij op de plek: een prachtig, monumentaal pand, waar ik bezig kon gaan met beheer, onderhoud, orgels, kunst, cultuur, mensen aansturen en het bieden van een centrale plek in de samenleving”.
En, hoe bevallen de eerste maanden als beheerder?
“Ik vind het een voorrecht om hier te mogen werken. Regelmatig als er hier een evenement heeft plaatsgevonden, laat ik het even bezinken. Vooral ’s avonds als iedereen weg is, ga ik op een plekje zitten en laat alles tot me komen. Dan is er echt een verwondering over het gebouw en de schoonheid ervan, de ontmoetingen…. Ik zie alle verhalen die het gebouw rijk is, die nog te vertellen zijn. We hebben echt een verhaal te vertellen over het kerkgebouw, wat er hier heeft gespeeld en de historie en de waarde van deze kerk”.
Waar ben je vooral mee bezig momenteel?
“Als beheerder moet je veel doen, beheren en weten. Van plannen, tot offerte, tot draaiboek, tot aansturen, tot factureren. En er zit ook veel communicatie bij. Je bent eigenlijk altijd aan het balanceren. Gelukkig vind ik dat leuk, het kost me niet veel moeite. De beheerder heeft een sturende rol maar ook een verbindende rol. Je bent bezig de verbinding te leggen tussen culturen en belevingen van mensen. Dat is een heel kostbaar stukje om te doen”.
Je noemt verbinding tussen cultuur en beleving. Hoe zie jij de rol en de positie van de Sint-Joriskerk in Amersfoort?
“Ik wil heel graag dat de kerk deel uitmaakt van de samenleving in Amersfoort. Vroeger stond de kerk aan beide kanten open en liepen de Amersfoorters van de Groenmarkt naar de Hof, dwars door de kerk heen. Ik weet niet of we daar weer naartoe willen, maar ik vind dat wel een mooi beeld. Ik wil dat de kerk open is voor iedereen. Allereerst is de kerk voor de exploitatie bedoelt, bijvoorbeeld verhuur, exposities en evenementen. Maar ik wil de kerk ook een centraal punt laten zijn in de Amersfoortse samenleving”.
Je bent zelf kunstenaar, je maakt beelden en sculpturen. Op welke manier kun je deze creatieve kijk op zaken ook kwijt in het beheer van de Sint-Joriskerk?
“Als kunstenaar ben ik eigenlijk altijd bezig om mensen iets te laten voelen of dat ze zichzelf iets gaan vragen. Ik vertel graag een verhaal wat aan het denken zet. Als ik werk, wil ik weghalen wat overbodig is en maken wat het altijd al had moeten zijn. Ik zie het al voor me maar werk het alleen nog maar uit.Zo zie ik ook mijn werk nu bij de Sint-Joriskerk. We zijn bezig met de toekomst, van wat we willen dat de Sint-Joriskerk in Amersfoort is en betekent voor de samenleving. Maar door de jaren heen heb ik wel geleerd dat ik niet op de troepen moet vooruit lopen. Nu heb ik zoiets: ik heb een overtuiging, we hebben een overtuiging, maar uiteindelijk moeten we het echt samen doen. Samen met de vrijwilligers en de Beheerscommissie gaan we daarom nu en in de toekomst mooie stappen vooruit zetten”.
